Mentorschap past bij mijn drukke baan
Mentor Alexander: ‘Ik kan het mentorschap goed combineren met mijn drukke baan’
In november 2019 kwam Alexander (29) via een vriend in contact met Stichting Mentorschap. ‘Naast mijn drukke baan als financieel adviseur bij een grote bank wilde ik me ook graag inzetten voor ouderen, maar zocht daarbij wel extra verdieping. Het mentorschap sprak mij gelijk aan. Als mentor behartig je de belangen van je cliënt en ben je officieel vertegenwoordiger’, vertelt Alexander.
Veel flexibiliteit
Mentor en cliënt worden met zorg aan elkaar gekoppeld. Het is een mix en match procedure, waarbij de regionale coördinatoren naar jouw ervaringen en persoonlijke voorkeuren kijken en daarbij een geschikte cliënt zoeken. ‘Ik ben gematcht met de heer Tinga. Voor de corona uitbraak bezocht ik hem eens in de twee weken. Ik probeer mijn bezoeken altijd af te wisselen, zodat het goed in mijn eigen schema past en ik geen verwachtingspatroon creëer. Soms bezoek ik hem doordeweeks, af en toe in het weekend en ook soms in de avond. Dat geeft mij flexibiliteit en ook vrijheid. Deze vrijheid was voor mij één van de beweegreden om voor het mentorschap te kiezen.’
Het verpleeghuis waar de heer Tinga woont, ging vanaf maart in lockdown, waardoor Alexander zijn cliënt niet meer kon bezoeken. ‘Toen we elkaar weer mochten zien heb ik hem meegenomen naar Artis. Nu bezoek ik hem wat vaker om de verloren tijd in te halen. Dat doet ons goed.’
Mentorschap gekozen om de vrijheid en flexibiliteit
Een heel nieuw perspectief
‘Mensen in de levensfase van 25-35 jaar zijn vaak vooral bezig met zichzelf en druk met de levens die ze leiden. Mentor zijn geeft je een heel nieuw perspectief. Je leert hoe andere mensen leven, hoe verschillende organisaties werken en hoe het is om vrijwilligerswerk te doen. Mentor zijn haalt je uit je dagelijkse stramien. Daarnaast neemt het niet zoveel tijd in beslag als je misschien zou denken. Ik kan het mentorschap goed combineren met mijn drukke baan.’
Je groeit als persoon
De Stichting Mentorschap zorgt voor professionele scholing en praktische begeleiding. ‘Ik heb veel bijgeleerd over de zorg. Tijdens de training leer je ook hoe je een vertrouwensband kan opbouwen met cliënten waar je minder goed mee kunt communiceren. Je groeit echt als persoon. Mentorschap is een mooie uitdaging met veel afwisseling en dat geeft voldoening.’
Lijkt het mentorschap jou ook wel wat? Lees dan de vacature en schrijf Elisa een bericht.
https://www.haarlemmermeervoorelkaar.nl/hulpvragen/184791
Je groeit als mens
Els overwint eenzaamheid
Els overwint eenzaamheid Els, een sterke vrouw van 47 jaar uit Haarlemmermeer, had een heftige week achter de rug. De maatschappelijk werkster was op vakantie en ze zat midden in een verhuizing. Toch vond ze het zó belangrijk dat ze tijd heeft vrijgemaakt om haar verhaal met ons te delen. Ze vertelt over hoe zij het aangepakt heeft om zich niet meer eenzaam te voelen en raadt iedereen aan hetzelfde te doen. Dit is haar verhaal: Ik had al een tijdje last van depressieve klachten. Maar in de zomer van 2017 begon dit te veranderen. Dit sloeg namelijk compleet om naar overdreven vrolijkheid en ik kon op dat moment de hele wereld aan. Ik kon alles, van wandelen, raften, racen, kanoën en nog veel meer. Mijn twee kinderen van 14 en 16 stonden ervan te kijken. Ik ging als een speer! En toen begonnen vanuit het niets de stemmingswisselingen. Het ene moment was ik erg depressief en het ander moment heel erg vrolijk. De psycholoog stuurde me door naar een bipolaire-poli, waar ik met veel pijn in mijn hart moest horen en accepteren dat ik bipolair was. Hierna heb ik een tijdje crisisdienst gehad waarop een opname van 2,5 maand volgde in een kliniek in de buurt. Hierna was ik een tijdje stabiel maar helaas toch nog een aantal keren in opname geweest. Ik kan nu met trots zeggen dat ik eindelijk stabiel ben. Het was een hele heftige tijd en ben hierdoor ook mijn baan als docent Informatica op het VWO kwijtgeraakt. Ook ben ik ondertussen gescheiden, wonen mijn kinderen bij mijn ex en heb ik veel vrienden verloren. Door mijn bipolaire stoornis ben ik dus een groot deel van mijn netwerk kwijtgeraakt. Mijn ziekte heeft wel écht mijn ogen geopend. Het kan iedereen overkomen en een psychische ziekte is misschien nog wel hel lastigste om te overwinnen. Maar ik was vastbesloten dat ik dat wel ging doen. Ik draai ‘m om en ik ga vrijwilligerswerk gebruiken om mezelf uit mijn eenzaamheid te trekken Daarom ben ik de afgelopen maanden druk bezig geweest om alles weer op te bouwen. Ik heb een nieuw appartement gekocht waar ik volgende week intrek en ik ben op Haarlemmermeervoorelkaar druk aan de slag gegaan om vrijwilligerswerk te zoeken waardoor ik weer onder de mensen kan komen. Ik zag twee opties: of ik ga zelf helpen of ik ga om hulp vragen. Ik wilde graag positief blijven en koos om mijn hulp aan te bieden. Ik dacht: ‘Zo kom ik uit mijn eenzaamheid. Ik draai ‘m om en ik ga vrijwilligerswerk gebruiken om mezelf uit mijn eenzaamheid te trekken.’ Ik begin nu al langzaam mijn draai te vinden. De afgelopen tijd ben ik actief als vrijwilliger in de ouderenzorg, ik bouw websites voor non-profit organisaties zoals een organisatie tegen kind huwelijken in Oeganda, ik geef ICT-les aan senioren en ik ben taalhulp voor nieuwe Nederlanders. Zo heb ik een zinvolle invulling van mijn tijd én leer ik nieuwe mensen kennen. Ik zou het iedereen aanraden! Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal